Algemene info over haartransplantaties
Ons haar is een schoonheidskenmerk dat ons uiterlijk beïnvloedt
Schoonheid is boven alles een sociaal-cultureel concept. De beoordelingscriteria van schoonheid veranderen doorheen de tijden. Sommige criteria zijn echter onveranderlijk, zoals het haar.
Oorzaak van haarverlies
Kaalhoofdigheid komt voor bij mannen, maar ook bij vrouwen. De meest voorkomende oorzaak bij mannen is androgenetische alopecia, ook kaal(hoofdig)heid genoemd, die erfelijk is.
De term “androgenetisch” heeft te maken met de oorzaak van deze aandoening, namelijk androgenen of mannelijke hormonen (testosteron), en genetica, verwijzing naar ons persoonlijk en familiaal “genetisch erfgoed”.
Androgenen worden geproduceerd door de geslachtsklieren (teelballen en eierstokken) en de bijnieren.
Dihydrotestosteron (DHT) wordt geproduceerd door de interactie tussen testosteron en een enzym genaamd 5-alfa-reductase, die aanwezig is in de haarfollikel.
Bij mensen die aanleg hebben
voor kaalheid is DHT de factor die er aanleiding toe geeft.
De impact van stress of een onevenwichtige voeding kan genetische voorbestemdheid nog versterken. Andere, zeldzamere oorzaken van haarverlies, die mits behandeling omkeerbaar zijn, zijn onder andere schildklieraandoeningen, een ijzertekort, hoge koorts, een chirurgische ingreep of algemene verdoving, een strikt dieet, een bevalling en sommige geneesmiddelen.
Sommige ontstekingen van de hoofdhuid, zoals lupus, lichen planopilaris en alopecia areata kunnen ook verantwoordelijk zijn voor een tijdelijke of definitieve haaruitval.
Deze haaruitval wordt eerst merkbaar door het verlies aan volume en haarmassa. De snelheid van de ontwikkeling varieert van persoon tot persoon, en het uiteindelijke stadium is moeilijk te voorspellen.
Erfelijkheid
De genetische overdracht komt zowel van de vader als van de moeder, zowel naar mannen als naar vrouwen toe. De kaalheid kan een generatie overslaan of zelfs verschillende gradaties van kaalheid veroorzaken tussen broers en zussen van eenzelfde gezin.
Het is spijtig genoeg niet mogelijk om de evolutie van de kaalhoofdigheid van een persoon nauwkeurig te voorspellen. Wel weet men dat erfelijke oorzaken verantwoordelijk zijn in respectievelijk 90% van de gevallen bij mannen en 75% bij vrouwen.
De aanleg voor haarverlies van het mannelijke en vrouwelijke type wordt overgedragen door de genen van de vader of de moeder en begint zich na de puberteit te uiten.
Het haar dat vatbaar is voor uitval, meestal aan de voorkant van het hoofd en rond de kruin, wordt geleidelijk dunner en korter doorheen de cycli, die tussen 2 en 6 jaar duren, tot het uiteindelijk uitvalt. Het haar van de achterhoofdzone en op de slapen is genetisch verschillend en blijft heel het leven lang staan.
Androgenetische alopecia bij vrouwen en kinderen ?
Het merendeel van de vrouwen ondervindt haaruitvalproblemen gedurende hun leven. Bij vrouwen wordt 75% van de gevallen van haaruitval veroorzaakt door androgenetische alopecia. Deze complexe erfelijke overdracht is te wijten aan androgenetische hormonen. Het haarverlies kan min of meer uitgesproken zijn.
Beginnende alopecia is meestal over het hele hoofd verspreid. Bij adolescenten worden androgenen tijdens de puberteit geproduceerd (rond 18 jaar), en vanaf dat moment kan alopecie verschijnen. Voor de puberteit worden kinderen niet door deze aandoening getroffen.
Kortom, androgenetische alopecia is geen ziekte. De hormonenspiegel is stabiel en ligt binnen de norm.
Alopecia is geen ziekte
Er dient erop te worden gewezen dat androgenetische alopecia geen ziekte is: de hormonenspiegel is normaal. De kaalheid is te wijten aan een genetische voorbestemdheid van sommige haarfollikels die men beschouwt als vatbaar voor de werking van DHT. Sommige medische behandelingen zoals Finasteride en Minoxidil kunnen de haaruitval vertragen, maar niet stoppen. Onze FUT en FUEhaartransplantatietechnieken zijn tot op heden de enige doeltreffende en blijvende technieken.
Evolutie van het haarverlies
Het haar groeit in cycli die elk twee à zes jaar duren. Elke haartje is geprogrammeerd voor min of meer 25 cycli.
Het is belangrijk om te weten dat we elke dag tussen 75 en 125 haren verliezen als gevolg van het natuurlijke proces, terwijl andere haren in de slapende fase (telogene fase) zitten, en nog andere uit de telogene fase komen en beginnen te groeien (anagene fase). Zolang dit proces in evenwicht is, blijft het aantal haren op de hoofdhuid constant.
De aanleg voor mannelijke en vrouwelijke androgenetische alopecia wordt van de twee kanten van de familie overgeërfd en ontwikkelt zich na de puberteit.
Het genetisch vatbare haar (vooraan en bovenop de hoofdhuid) begint te miniaturiseren (een deel ervan verliest zijn kleur), gaat geleidelijk verdwijnen, en het aantal haren per follikel neemt af. Vanaf dan gaat het haar sneller door de beschikbare cycli, die nog slechts enkele maanden duren. De dichtheid van het haar gaat bergaf.
Werkelijke en schijnbare dichtheid,
een optische speling
Voor patiënten is dichtheid de tweede belangrijke factor bij een haartransplantatie, na een natuurlijk ogend eindresultaat. Het aantal beschikbare haren in de donorzone ligt lager dan het aantal voordien aanwezige haren in de te behandelen zones. Een huidige en toekomstige globale strategie moet bepaald worden, met inachtneming van de individuele kenmerken van elke patiënt (aantal haren in de donorzone, te herstellen zone, kleuren, dikte en uitzicht van het haar).
De werkelijke dichtheid (per cm² kwantificeerbaar) moet onderscheiden worden van de schijnbare dichtheid (subjectief ervaren dichtheid). Men heeft de neiging om te zeggen dat de schijnbare dichtheid vele jaren stabiel blijft, zelfs indien de reële dichtheid afneemt met de haaruitval. In dit stadium merkt uw omgeving meestal niet dat uw haar uitvalt en beschouwt ze het probleem vaak als onbestaande. De schijnbare dichtheid begint af te nemen wanneer de reële dichtheid onder de drempel van ongeveer 50% van haar oorspronkelijke waarde valt.
De haartransplantatie, die veel weg heeft van een optische illusie, is dus gebaseerd op het principe van de schijnbare dichtheid. Bijgevolg kunnen wij het oppervlak van de te herstellen zones vergroten en een bevredigende schijnbare dichtheid bereiken door middel van een evenwichtige verspreiding van de grafts. Dit principe wordt ook gehanteerd bij onze afnamestrategie in de donorzone.
Principe
Het principe van de haartransplantatie is gebaseerd op twee chirurgische technieken die een haaroverdracht mogelijk maken. De FUE-techniek (Follicular Unit Extraction) en de FUT-techniek (Follicular Unit Transplant).
De haartransplantatie steunt op een aangetoond feit : de haarbulbus of haarwortel heeft een geprogrammeerde levensduur. Het haar van de achterhoofdzone, dat genetisch verschillend en steviger is, is geprogrammeerd om zowat het hele leven mee te gaan, en kan worden gebruikt om de kalende of verschraalde zones aan te vullen. Bijgevolg heeft de gedeeltelijke herverdeling van het haarkapitaal van de patiënt geen enkel effect op de levensduur ervan.
Het ingeplante haar zal nieuwe haren voortbrengen die levenslang zullen blijven groeien.
Dankzij de folliculaire transplantatie is het met onze spitstechnieken (FUT-FUE) voor haarrestauratie mogelijk om de verloren haren te vervangen en de voorste haarlijn, de kruin of eender welke andere verschraalde zone te reconstrueren. Haarchirurgie oogt zodanig natuurlijk dat zelfs een geoefend oog ze vaak niet kan ontwaren.
Beperkte donorzone
De haren in de donorzone, die genetisch verschillen van het haar elders op de hoofdhuid, zijn eindig in aantal. Aangezien geen enkel nieuw haartje gecreëerd kan worden is het absoluut essentieel dat de afgenomen haren met respect gehanteerd en behandeld worden.
De bewaring van de follikels is van vitaal belang. Handigheid, instrumentatie, ervaring, ethiek: allemaal elementen waar rekening mee moet gehouden worden alvorens u uw beslissing neemt.
Een transplantatie die uitgevoerd wordt door een team dat minderwaardig werk levert kan uiteindelijk duurder uitvallen en psychologisch vernietigend uitdraaien.
Uiteindelijk zal het zwaartepunt van uw beslissingsvorming erin bestaan om de specifieke bekwaamheden van een team in te schatten om uw donorzone met de meeste zorg te behandelen, in lijn met uw verwachtingen.
